Памятка для выхавальніка прыкладная структура заняткаў па лепцы

ВАРЫЯНТЫ СЮРПРЫЗНЫХ МОМАНТАЎ

1.Гульнявы прыём (раздаецца стук у дзверы, з'яўленне лялькі, якая просіць вылепіць пачастунак, бо у яе хутка свята і т.п.).

2. Прыём "здагадкі" (на стале выхавацеля нешта (напрыклад, салёнае цеста) накрыта хустачкай, выхавальнік прапануе дзецям адгадаць, што там можа быць).

3. Музычны прыём (прайграць на музычным інструменце мелодыю і прапанаваць дзецям падумаць пра каго гэтая мелодыя, даць праслухаць фрагмент музычнага твора).

4. Прыём "загадкі" (летам па лесе гуляе, зімой у бярлозе адпачывае).

ВАРЫЯНТ ФАРМУЛЁЎКІ ВУЧЭБНА-ГУЛЬНЯВОЙ ЗАДАЧЫ

1. Навучымся ляпіць абаранкі. Дапаможам ляльцы Машэ прыгатаваць пачастунак да свята.

2. Будзем ляпіць хлеба-булачныя вырабы для гульні ў краму.

3. Навучымся ляпіць пеўніка. Гэта будзе падарунак да Новага года для мамы і таты.

4. Навучымся ляпіць медзведзяня. Слепа медзведзянятаў для малых.

АБСЛЕДАВАННЕ ПРАДМЕТА ПЕРАД ЛЕПКАЙ

1 этап. Арганізацыя ўспрымання прадмета ў цэлым.
Паслядоўнае і бесперапыннае рух пальцаў і вачэй, пачынаючы з верхняй кропкі ўніз па галоўных характэрным лініях (рух зверху ўніз і як бы па спіралі). Становішча прадмета заўсёды фіксавана (левая рука трымае прадмет, правая яго абследуе; прадмет можа стаяць на стале нерухома).

2 этап. Абследаванне прадмета ў спалучэнні з яго аналізам.

Абследаванне прадмета рукой і поглядам суправаджаецца аналізам асноўных частак і вызначэннем іх уласцівасцяў (форма, велічыня, прапорцыі); руху пальцаў як бы вымераюць суадносіны глыбінь і вызначаюць прасторавае узаемаадносіны частак.

3 этап. Выдзяленне больш дробных частак прадмета і ўстанаўленне іх формы, велічыні, прасторавага становішча па адносінах да астатніх частках.

4 этап. Паўторнае цэласнае ўспрыманне прадмета.

Агульны заключны рух рукі і погляду зверху ўніз дазваляе аб'яднаць дадзеныя атрыманыя пачуццёвым шляхам, у цэласны вобраз. Абследаванне можа быць накіравана і на аналіз (абмацванне) структурнай паверхні прадмета. Для распазнаванне структуры матэрыялу ўжываецца націсканне на паверхню прадмета.

Заўвага

- навучанне абследаванню пачынаецца з 2 гадоў (у працэсе гульняў, гульняў-заняткаў, практыкаванняў)

- у сярэдняй групе знаёмяцца з фактурай прадмета. Дыдактычная гульня "адбяры прадмет па групе": 1) усе мяккія прадметы і ўсе цвёрдыя, 2) цёплыя і халодныя, 3) цяжкія і лёгкія.

Перадача фактуры з дапамогай стэк, жорсткай пэндзля, трубачак з рознымі адтулінамі.

- Каб пазбегнуць капіявання, прадмет пасля абследавання рэкамендуецца прыбраць.

- Калі прадмет абследаваўся НАПЯРЭДАДНІ, г. зн. прадмет добра знаёмы, актыўнага ўспрымання прадмета можна не праводзіць. Выхавальнік проста нагадвае дзецям, што гэты прадмет яны ведаюць і трэба толькі паглядзець з чаго варта пачынаць лепку.

ТЛУМАЧЭННЕ, ПАКАЗ ПРЫЁМАЎ ЛЕПКІ

Гэты этап звязаны з тлумачэннем і ўдакладненнем таго, як дзеці павінны дзейнічаць, якія тэхнічныя прыёмы выкарыстоўваць, каб вылепіць прадмет.

- Паказ прыёмаў малюнка патрэбен тады, калі патрабуецца выкарыстоўваць новы тэхнічны прыём або калі даецца для выканання складаны аб'ект. Тут вылучыць паслядоўнасць працы.

- Поўны паказ прыёмаў ўжываецца пры выкананні новага задання, выкарыстанні новых тэхнічных прыёмаў.

- Частковы паказ неабходны, калі выхавальнік бачыць, што дзеці выконваюць нейкі прыём няправільна, ці хоча звярнуць увагу на нейкі спосаб лепкі, нагадаць, як выканаць тую ці іншую частку працы.

- Частковы паказ спосабаў лепкі можа быць выкананы і дзіцем, пры гэтым ён павінен тлумачыць, як і што робіць.

- Пры тлумачэнні новага тэхнічнага прыёму дзецям яго паказваюць у павольным тэмпе, распавядаюць, як размешчаныя рукі. Палец. Асаблівая ўвага звяртаецца на якасць рухаў. Кожны раз, пры выкананні таго ці іншага тэхнічнага прыёму, выхавальнік тлумачыць, як рэгуляваць сілу націску рук, пальцаў, выкарыстоўваючы пры гэтым словы:» ледзь-ледзь«,» злёгку«,» трохі«,» мацней«,» мацней«,»вельмі моцна".

- Калі дзеянне складанае, неабходна раздзяліць на шэраг больш простых дзеянняў, і кожнае назваць пэўным тэрмінам.

- Тлумачачы новы прыём выхавальнік прапануе дзецям здзейсніць гэты рух разам з ім, паўтараючы яго дзеянні.

САМАСТОЙНАЯ ПРАЦА

- Неабходна даць магчымасць дзецям пачаць працу самастойна.

- У выпадку цяжкасці можна дапамагчы дзецям.

- Дзецям, хутка справіліся з заданнем, неабходна даць дадатковы матэрыял і падказаць варыянты дапаўненні малюнка.

- У выпадку цяжкасці большасці дзяцей, варта арганізаваць паўторнае тлумачэнне.

- За 5 хвілін да канца заняткі трэба папярэдзіць дзяцей пра гэта (выхоўваецца ўважлівасць, выразнасць у выкананні патрабаванняў, выпрацоўваецца пачуццё часу).

АНАЛІЗ ДЗІЦЯЧЫХ РАБОТ

Прадметная лепка: аналізуецца наколькі правільна дзеці вылепілі прадмет, ці былі пры гэтым самастойныя, што новага ўнеслі ў малюнак.

Сюжэтная лепка: аналізуецца як перададзены сюжэт, выразны ён.

Дэкаратыўная лепка: аналізуецца акуратнасць нанясенне дэкаратыўнага ўзору, рытмічнасць асобных элементаў ўзору.

Лепка па задуме: даведзены ёсць задума да завяршэння, наколькі ён цікавы.

Заўвага.

- У першай малодшай групе аналіз арганізуецца выхавальнікам, даецца агульная станоўчая ацэнка.

- У другой малодшай групе аналіз дзіцячых работ таксама праводзіцца выхавальнікам, накіраваны на агульны вынік, акцэнтуецца ўвага на эстэтычнасці выкананых работ. Дапускаецца ў асобных выпадках паказваць на недахопы. Напрыклад, дзеці ляпілі прадмет, які складаецца з некалькіх частак, і павінны былі злучыць часткі шляхам іх примазывания. Камусьці з дзяцей гэта не ўдалося, і праца распалася на часткі. Выхавальнік можа звярнуцца да дзіцяці або да ўсіх дзяцей і сказаць, што часткі трэба злучыць, шчыльна прыціскаючы адну да іншай і прымазаць. Можна тут жа прапанаваць дзіцяці выправіць сваю памылку, а калі дзіця абцяжарваецца, то дапамагчы яму.

- У сярэдняй групе падчас аналізу работ выхавальнік праводзіць невялікія гутаркі з нагоды таго, што атрымалася. Звяртаецца ўвага на тое, як атрымалася форма, ці правільна намаляваныя прапорцыі і будынак, на колькі трывала злучаныя часткі. Пры гэтым заўсёды варта акцэнтаваць увагу дзяцей, задаючы ім адпаведныя пытанні, якія падахвочваюць разважаць над тым, што ў іх атрымалася.

- З сярэдняй групы 2-4 дзецям прапануецца выбраць працы, якія ім падабаюцца, і расказаць чаму.

- Важна, каб дзіця патлумачыў, падабаецца ці няма;

- Неабходна звяртаць увагу на эстэтычную выразнасць работ.

- У канцы заняткі можна прапанаваць пагуляць з выкананымі працамі.