Дзіцячы траўматызм здаецца непазбежным злом. На самай справе, большасці траўмаў і небяспечных сітуацый можна пазбегнуць. І прафілактыка дзіцячага траўматызму, натуральна, кладзецца на плечы бацькоў і педагогаў.
     Дзіцячы траўматызм распаўсюджаны куды больш, чым траўматызм дарослых, і гэта не дзіўна. Дзеці вельмі дапытлівыя, спрабуюць актыўна пазнаваць навакольны свет. Але пры гэтым жыццёвых навыкаў у іх яшчэ мала, і яны не заўсёды ўмеюць ацаніць небяспеку сітуацыі. Таму дзіцячыя траўмы, нажаль, не рэдкасць.
     Ахова здароўя дзяцей - найважнейшая задача, як выхавальнікаў, так і бацькоў. У сувязі з гэтым востра паўстае пытанне аб прафілактыцы дзіцячага траўматызму.
     Немагчыма вадзіць дзіцяці ўвесь час за руку. Неабходна своечасова растлумачыць яму, дзе, калі і як ён можа патрапіць у небяспечную сітуацыю. У першаснай прафілактыцы дзіцячага траўматызму вялікая роля адводзіцца бацькам. Па частаце атрыманых дзецьмі траўмаў на першым месцы - падзенне на роўным месцы. Дзіця зачапіўся за нешта нагой ці абуў новыя чаравікі на слізгальнай падэшве і г.д. Штодзённасць сітуацыі прытупляе пільнасць бацькоў, і няўважлівасць дзяцей часта прыводзіць да сумных вынікаў. І каб гэта не адбылося трэба растлумачыць дзецям у даступнай форме, як трэба берагчы сябе, абараняць.
     Часам вінаватымі траўмаў бываюць самі бацькі. Няспраўныя хатнія электрапрыборы, разеткі, не выключэнне прасы, шчыпцы для завіўкі валасоў-усё гэта можа стаць прычынай пакут дзяцей. Не варта забываць аб дзіцячай дапытлівасці - колькі жадаючых сунуць шпільку або цвік у разетку, каб даведацца: «А што там унутры?».
    Вельмі часта траўма - вынік ўдару. На дзіця можа выпадкова зваліцца карціна, калі яна дрэнна замацаваная; гаршчок для кветак, калі ён няўдала пастаўлены на паліцы; вешалка, калі дзеці падчас гульні хаваюцца там, дзе вісяць рэчы. Сур'ёзныя раненні можна атрымаць пры ўдары арэлямі.
     Дзіцячы траўматызм - сур'ёзная праблема, але калі бацькі будуць сачыць за сваім дзіцем і навучаць яго правілах бяспекі, многіх траўмаў атрымаецца пазбегнуць.